43 - મારું હરદ્વાર એક ઘર સંતો / અશરફ ડબાવાલા
મારું હરદ્વાર એક ઘર સંતો,
મારે કાશી બધાં નગર સંતો.
હોઠ બીડ્યા પછી જ સમજાતું,
શબ્દમાં કેટલી કસર સંતો.
વ્યર્થ જળથી ડરી રહ્યા છો શું ?
મન તો ભીંજાય જળ વગર સંતો.
કોઈ પગલાં નહીં પડી શકશે;
આ છે ફેરો, નથી સફર સંતો.
આપ સદીઓ જગાડવા બેઠાં;
અમને છે સાંજની ફિકર સંતો.
એને જોવું હતું અરીસામાં,
જેને ભવની હતી ખબર સંતો.
જે જે પગથી રહ્યા અલગ તેને
ખાલી લાગી અવરજવર સંતો.
આંખો પાછળ હવે છુપાયા છો;
કોની લાગી હતી નજર સંતો.
મૃત્યુ સાથે જનમ મળ્યો જાણે,
જાસો એક જ, અનેક ડર સંતો.
0 comments
Leave comment