46 - અચંબો થૈ... / ભાનુપ્રસાદ પંડ્યા
ગયા, ને ગૈ ઊડી પરિઘ મહીં બે કંકણ તણા
સમાયેલી લીલા તડતડ થતી, રોજ હીબકે
ધકેલાતું નાઠું સુખ સહુ અને સાવ સમીપ
ઉખેડાયું પેલું નજર તણું સૌ નંદનવન !
સમેટાઈ મારાં રજની, દિન ને માસ પછી ત્યાં
બન્યાં નિશ્વાસોનું સમીકરણ – જુદું જ ગણિત !
હતી ના જેનાથી ત્વરિત તવ સંગે ઊડી શકી,
વસેલો જે ત્યારે ઉદર મહીં તે ભાર અવ હ્યાં
નિહાળું અંકે ત્યાં ફરી ભૂલી પડું કેશગૂંચળે
તથા એ તેજીલાં નયન થકી ભૂરો પરિચય
પુરાણો આમંત્રે ! ક્વચિત બીડી મોંફાડ ઊઘડ્યે
થતું : વ્હેતી થાશે વળી રસિકતા ? આ શી ભ્રમણા ?
અરે, આ તે કેવું ! કંઈક છતું ને કૈંક અછતું
અચંબો થૈ આવ્યું રૂપ મમ ગૃહે આમ દયિત !
0 comments
Leave comment