2.1 - ભૂ-કંપ ઉર્ફે એક શોધ – ૧ / રાજેન્દ્ર પટેલ
કોઈ કંપ નથી કંપ
કોઈ ખગ નથી ખગ
છે કેવળ કપાયેલી મસમોટી સમયનો પાંખો
મારી જ અંદર
તમારી બહાર
સરતી છેક અનાદિ કાળથી એ .
પણ વધતું નથી, વહેંત એક આગળ જાણે કશું.
ઊભા છીએ જડવત્
પથ્થરની જેમ
રસ્તા વચોવચ
બધી જ કેડીઓને અવરોધતા.
અને કેડીએ કેડીએ અથાક રઝળે
પાંખ વગરનું એક પંખી.
કોઈ વન નથી વન
કોઈ વાઘ નથી વાઘ
કોઈ ભૂમિ નથી ભૂ-કંપ વિનાની.
છે માત્ર વસુકાયેલી કેડી
મારી જ બહાર
તમારી ભીતર
જન્મ્યા પહેલાનાં સમયથી
ભૂ-કંપ પહેલાનાં સ્થળથી.
અંધ છીએ બે બે આંખથી
સ્પષ્ટ જોતાં નથી જે જોવાનું
ઊભા છે હોવાપણાનાં ભંગારના ઢગના ઢગ.
નથી એંધાણી એવી ભૂમિની
જ્યાં હોય પગ વગરના પગલાં
બને આવતીકાલના પડછાયા.
નથી, ના નથી જ કોઈ ડગ
નથી જ, નથી જ
કોઈ પથ
છતાં છેલ્લાં પગલામાં પડી છે તિરાડ
એની અંદર ભળી છે ભીનાશ
ને સર્જાયો છે ભૂ-કંપ
બહાર અને અંદર
ઊકળે છે સતત એક શોધ નામનો ચરુ.
બહાર ક્ષણનો પરપોટો
ફૂટું ફૂટું થાય
અંદર અવિરત ખવાણનાં વમળ
સર્જે છે ભૂ-કંપ
હા, સર્જાય છે ભૂ-કંપ
નથી કાળની આ કરામત
આ તો છે તરડાયેલા ચહેરાનો ચચરાટ.
ચચરાટે ચચરાટે
ક્યાંક થાય અજવાળાનો સ્હેજ સળવળાટ.
પહેલાં સર્જે છે ભૂ-કંપ.
હા, હા, ભૂ-કંપ સર્જે છે
ફણગી ઊઠે એવી ભોનું નિર્માણ.
આ ભૂમિમાં
ઊનાં ઊનાં આંસુઓ વચ્ચે ઊગે છે
લીલાં લીલાં વન.
વળી વળીને ફણગે છે
ધ્વંસનાય તૃણાંકુર.
વનનાં સપનાઓમાં
જાગે એક વાઘ.
આદિ વનમાં ભટકે એક વાઘ.
વેરાન ભૂમિમાં રઝળે છે એક વાઘ.
કોઈ સાંભળતું નથી એની ત્રાડ.
કોઈ જોતું નથી એની ફાળ,
કોઈ ઝીલતું નથી એની આંગ
એટલે સર્જાય છે ભૂ-કંપ.
ભય વગરનો
લયવિહિન રાતોચોળ ચટાપટાવાળો વાઘ
ફાંફાં મારે કેડીકેડી
માટીથી મન લગી જે
અંધારાનાં ગર્ભની ગુફામાં તરફડે છે એ
કંઈ સમયથી
મારી જ આંગમાં
તમારી આંખમાં.
છતાં સરતું નથી કોઈ પાસે
ખાળતું નથી કોઈ સમય પ્રપાતને
એના પ્રહારો કચડે
આખેઆખા લીલાં લીલાં વન.
ભૂ-કંપથી તરડાયેલા પગલાંમાં
પહેલાં કિરણનો સંચાર
શરુ કરે એક શોધ.
0 comments
Leave comment