80 - ‘હોવાપણું’ / અનિલ વાળા
ખોઈ નાખ્યું છે તમે ખોવાપણું,
હાથમાં ક્યાં છે હવે હોવાપણું ?
મોતને જોતાં બરાબર પાસમાં,
કેટલું હિબકે ચડ્યું રોવાપણું !
બસ થયું હે, આયખા ! અટકો હવે,
જોઈ લીધું – જે હતું જોવાપણું.
વીજનો ઝબકાર ઝીણો જોઈએ,
જોઈએ મોતી સમું પ્રોવાપણું.
મત્સ્ય પાછાં થઈ ગયાં છે જીવતાં,
આંગળીમાં સળવળ્યું ખોવાપણું.
0 comments
Leave comment