45 - હું જીવતો છું / રાવજી પટેલ
ખુરશીમાં ઝૂલતી ડાળીઓ જોઈ શકાય છે.
અને
ઘોડાની નીચે બણબણતી બગાઈ સાલી
પ્રત્યેક ક્ષણે
મને વિતાડે છે.
હોય. બગાઈ છે બાપડી. ભલે.
પણ હું જીવતો છું એ કંઈ ઓછું છે !
હું મારા Boss-જીનો Personal telephone
તમાકુના છોડને ઉછેરીએ એવી કાળજીથી
નોકરીને પાલવું છે.
હોય. બોસ છે બિચારો. ભલે.
પણ હું જીવતો છું એ કંઈ ઓછું છે !
ઘરમાં મોટેથી તો હસાય જ નહીં
લેંઘામાં ખણજ આવે ને તોય માળું
વલૂરાય જ નહીં
હોય ત્યારે ઘર છે બચાડું. ભલે.
પણ હું જીવતો છું એ કંઈ ઓછું છે !
यदा यदा हि धर्मस्य
मूकं करोति -વાળો શ્લોક સ્મરતો હોઉં છું ત્યારે
કોકશાસ્ત્રની ગંદી આવૃત્તિ જેવી બાયડી
મને રોજ ઠૂંસા મારીને રાત બતાડે છે
હોય સાલી એ છે તે ભલે.
પણ હું જીવતો છું એ કંઈ ઓછું છે !
રસ્તા પર ગુલમ્હોર છે ને ?
બાવળીઓ કહેવું હોય તો જા - પણ છે ને ?
નં. ૪ ત્રીજો માળ. લીલીછમ બારી એ પા તો
જોવાય જ નહીં
ક કરવતનો ક બોલાય
ને ન ખાવું હોય તોય બિસ્કિટ લેવાય
ને પાનના ગલ્લા આગળ - ક્ષણિક ઓસરીમાં
રહ્યો રહ્યો મૃત દાદીમાના ઉછંગમાં કૂદાકૂદ
કરી લેવાય. પણ ધોડીનું લીલી પા જેવાય જ નહીં. ભલે.
પણ હું જીવતો છું એ કંઈ ઓછું છે !
ને ખુરશીમાં ડાળીઓ ઝૂલતી જોઉં છું પાછી.
0 comments
Leave comment