1.10 - હરકોઈની ઈચ્છા / વિવેક કાણે ‘સહજ’
મારી, ને તમારી, અને હરકોઈની ઇચ્છા
માણસના થતા જાય છે કંઈ કેટલા હિસ્સા
હું આંખ હજી મીંચું ત્યાં સ્મરણોનું ભરતકામ
અંધારનું એક પોત, ને ઘટનાઓના બુટ્ટા
બે મોજાંની વચ્ચેનો સમયગાળો એ જીવન
હો રેતના કિલ્લા, કે પછી શબ્દના કિલ્લા
અહીં નિત્ય નવો સૂર્ય, નવી ઘોડી, નવો દાવ
લઈ જાવ હવે દાટી દો, ઇતિહાસના કિસ્સા
આજે મેં ‘સહજ’ એમને ઝાંપેથી વળાવ્યાં
હું મુક્ત વિચારોથી, ને એ મારાથી છુટ્ટા
0 comments
Leave comment