વાવ આવે છે / વિવેક કાણે ‘સહજ’

1.47 - વાવ આવે છે / વિવેક કાણે ‘સહજ’

ક્યાંક સુંદર તળાવ આવે છે

ક્યાંક સૂમસામ વાવ આવે છે

આ સફર પણ ખરી છે જીવનની

કેવાં કેવાં પડાવ આવે છે

ઘાવ ભાસે ભલે ઉપરછલ્લા

ખૂબ મોડો રુઝાવ આવે છે

એના એ પ્રશ્ન કાળ દોહરાવે

એ જ લૂલો બચાવ આવે છે

આમ તો કંઈ નિદાન થાય નહીં

આમ ઝીણેરો તાવ આવે છે

ચિત્તપટ પર આ દર્દના બુટ્ટા

કેવો દિલકશ ઉઠાવ આવે છે ?

આમ ઊંડો ને ઊંડો ઊતરું છું

આમ પાછો ચઢાવ આવે છે

કુદરતી ક્રમ છે દોસ્ત, જાળવજે

અંતે બદ્ધાનો દાવ આવે છે

પાત્ર એક જ્યાં ‘સહજ’ વિદાય થયું

વારતામાં ઘુમાવ આવે છે.