57.12 - કવિતા – ૧૨ / રાવજી પટેલ
મારું દુઃખ ચકલીઓ મૂંગી છે તે છે.
આગલી કવિતામાં
મારા જીવનનાં
દશ વર્ષ રહી ગયાં; અને
હું આંસુમાં, ઓગળી ગયેલી ચકલીઓ જેવો
ફરીવાર થઈ ગયો.
મારા હાથ
બોબડાની જીભ જેવા.
ભીંત પર હલ્યા કરતા પડછાયા જેવો
ઘરમાં વસું
એનાં કરતાં મંદિરનો ઘંટ હોત તોય સારું,
કેટલાય કાનને હું જગાડત...
0 comments
Leave comment