34 - વાટ બાવનમી / લલિત ત્રિવેદી


કંકુવરણા વિલાસ જેવો અરસપરસનો
હે જંગલ ! ઘેઘૂર છે માણસ જાત જણસનો

જીભ ઝાલતા ગળથુથીના મંતર વળગે,
ખાતોપીતો અવશ ઓરડો ખૂલે તરસનો

પ્રગાઢ આ કેસૂડા ને આ મધુર નિશાઓ
ખીજવે તોરી આસોપાલવ સાત તમસનો

અશ્વોની ખેપટમાં રણકે કાચ-કચોળાં
ભુજાઓમાં ત્રંબાટ હજી મોસંબી રસનો

સાંજ પડી છે ચાલ ત્વચામાં દીવા કરીએ
બીજો તો શું હોય પ્રિયે ! ઉપચાર કણસનો

વર્ષ - ૨૦૦૩


0 comments


Leave comment