70 - કથાઓ રહી ગઈ / શૂન્ય પાલનપુરી
વિરહ-પીડા ન ઘટી, ક્રૂર ઘટાઓ રહી ગઈ,
મારા જીવનના મુકદ્દરમાં કઝાઓ રહી ગઈ.
કોઈને યાદ ફક્ત મારી વફાઓ રહી ગઈ,
હાય, મુજ સત્ય હકીકતની કથાઓ રહી ગઈ.
એના લીધે જ હતું જાણે આ તોફાન બધું,
નાવ ડૂબી તો પ્રતિકૂળ હવાઓ રહી ગઈ.
તારી રહેમતની વધારી જગે શોભા ફોગટ !
મારા નિર્દોષ ગુનાહોની સજાઓ રહી ગઈ.
આખરી એક નજરનું જ હતું કામ ફક્ત,
દર્દ દેનારના હાથોમાં દવાઓ રહી ગઈ.
પાર મુજ ધૈર્ય-કસોટી ન ઊતરવા પામી,
હોઠ પર આવીને લાચાર દુઆઓ રહી ગઈ.
શૂન્ય છલકાઈ મદિરા છતાં ઊભરો ન ગયો,
જામમાં કોઈના યૌવનની અદાઓ રહી ગઈ.
મારા જીવનના મુકદ્દરમાં કઝાઓ રહી ગઈ.
કોઈને યાદ ફક્ત મારી વફાઓ રહી ગઈ,
હાય, મુજ સત્ય હકીકતની કથાઓ રહી ગઈ.
એના લીધે જ હતું જાણે આ તોફાન બધું,
નાવ ડૂબી તો પ્રતિકૂળ હવાઓ રહી ગઈ.
તારી રહેમતની વધારી જગે શોભા ફોગટ !
મારા નિર્દોષ ગુનાહોની સજાઓ રહી ગઈ.
આખરી એક નજરનું જ હતું કામ ફક્ત,
દર્દ દેનારના હાથોમાં દવાઓ રહી ગઈ.
પાર મુજ ધૈર્ય-કસોટી ન ઊતરવા પામી,
હોઠ પર આવીને લાચાર દુઆઓ રહી ગઈ.
શૂન્ય છલકાઈ મદિરા છતાં ઊભરો ન ગયો,
જામમાં કોઈના યૌવનની અદાઓ રહી ગઈ.
0 comments
Leave comment