30 - જીવનનું અંગ / શૂન્ય પાલનપુરી
હોઠે ભાવ ને મનમાં વ્યંગ !
વાહરે ! દુનિયા તારા ઢંગ !
કેટલો રાખું હાય ઉમંગ ?
દાન વિપુલ છે, પાલવ તંગ !
અંતર વ્યાકુળ, દ્રષ્ટિ દંગ,
લાવી દર્શન-લીલા રંગ.
એ જ કવિનું જીવન છે,
રૂપ ને કુદરતનો ઉત્સંગ.
પ્રેમની એ પણ ખૂબી છે,
દીપક પોતે થાય પતંગ !
જીવ ! ઉપેક્ષા રહેવા દે !
મૃત્યુ છે જીવનનું અંગ.
ભેદ પડાવે ક્રૂર જગત,
હું-તું નહીંતર એક જ સંગ.
ગમની અવધિ લાગે છે;
હૈયે ઊછળે કાં ઉછરંગ ?
પાપી અંતર પાવન થા,
વહેતાં નયન છે યમુના-ગંગ.
અંગત વાતો વ્યકત ન કર,
શૂન્ય થશે મર્યાદાભંગ.
વાહરે ! દુનિયા તારા ઢંગ !
કેટલો રાખું હાય ઉમંગ ?
દાન વિપુલ છે, પાલવ તંગ !
અંતર વ્યાકુળ, દ્રષ્ટિ દંગ,
લાવી દર્શન-લીલા રંગ.
એ જ કવિનું જીવન છે,
રૂપ ને કુદરતનો ઉત્સંગ.
પ્રેમની એ પણ ખૂબી છે,
દીપક પોતે થાય પતંગ !
જીવ ! ઉપેક્ષા રહેવા દે !
મૃત્યુ છે જીવનનું અંગ.
ભેદ પડાવે ક્રૂર જગત,
હું-તું નહીંતર એક જ સંગ.
ગમની અવધિ લાગે છે;
હૈયે ઊછળે કાં ઉછરંગ ?
પાપી અંતર પાવન થા,
વહેતાં નયન છે યમુના-ગંગ.
અંગત વાતો વ્યકત ન કર,
શૂન્ય થશે મર્યાદાભંગ.
0 comments
Leave comment