વાયક આવ્યાં - / મનુભાઈ ત્રિવેદી 'સરોદ'

3 - વાયક આવ્યાં - / મનુભાઈ ત્રિવેદી 'સરોદ'

વાયક આવ્યાં દિલને દ્વાર.

સાહેબ કેરો પાટ મંડાયો

વ્રેમંડને દરબાર.

વાયક આવ્યાં દિલને દ્વાર.

સૂરજ ચંદર તારલિયાની

પ્રગટી દીવાહાર;

સાગર કેરું તરભાણું ભર્યું;

નદીયું અર્ધ્યની ધાર. -

વાયક આવ્યાં દિલને દ્વાર.

વનનો વીંઝણો વાયુ ઢોળે,

મેઘ કરે છંટકાર;

ધરણી મીઠો ધૂપ ધરે,

ફૂલતોરણ બાંધ્યા બાર -

વાયક આવ્યાં દિલને દ્વાર.

પહેલે ભજને ભૂતળ જાગે,

દૂજે વ્યોમ અપાર;

ત્રીજે ભજને અંતર દેવા,

ચોથે જગદાધાર.

વાયક આવ્યાં દિલને દ્વાર.

વેણ સુણી સહુ જાગજો

તમે સૂતાં નર ને નાર;

કહે સરોદ, આ ટાણુ અમૂલું

ના'વે વારંવાર. -

વાયક આવ્યાં દિલને દ્વાર