30 - રૂદો મારો રામહવાલે / મનુભાઈ ત્રિવેદી 'સરોદ'
રૂદો મારો રામહવાલે,
બોલું એ તો મુખડે કાલે રે,
રૂદો મારો રામહવાલે.
આંખ કહે, કેવું આભ છે નીલું,
નીલ ધરા કુંજાર;
કાન કહે, કેવું કુંજન મીઠું,
કંઠ કરે લલકાર :
તોયે કોઈ ઊણપ સાલે રે.
રૂડો મારો રામહવાલે.
લીન બની જોઉં વિશ્વની લીલા,
સ્તબ્ધ સુણુ ધબકાર ;
મુગ્ધ શું ગાય, કહો મારા ભાઈ,
પંડ ન પહોંચે પાર :
ફોયા વિણ ફૂલ ન ફાલે રે.
રૂદો મારો રામહવાલે.
કોક દી બેઠો હોઉં અકારણ
સાવ બની સૂનકાર;
અંતરથી એની મેળાએ ઊઠે
ભજનનો ભણકાર :
ઝીલું એની ધૂન હું વ્હાલે રે.
રૂદો મારો રામહવાલે.
0 comments
Leave comment