38 - પૂરણ હજી દૂર છે / મનુભાઈ ત્રિવેદી 'સરોદ'
ઓછાંને જોઈ કેમ મોઢાં મચકોડીએ,
એને તો હૈયાશું જોડીએ;
પૂરણ હજી દૂર છે રે,
દૂર છે.
સમદરનાં ભલે સોણલાં આવ્યાં,
સરને કેમ તરછોડીએ;
પૂરણ હજી દૂર છે રે,
દૂર છે.
અંતર આપણેય ઓછપ બેઠી,
સૂવું છે એક જ સોડિયે;
પૂરણ હજી દૂર છે રે,
દૂર છે.
સાંઈને ચરણે સરોદની વિનતિ,
બાળક આપણે તો ઘોડિયે;
પૂરણ હજી દૂર છે રે,
દૂર છે.
0 comments
Leave comment