15 - વસ્યાં લોહીમાં ગામ નવસો નવ્વાણું / મનોજ ખંડેરિયા
વસ્યાં લોહીમાં ગામ નવસો નવ્વાણું,
કવિતા વગરનું ન એકે ય થાણું !
ચરણ જાણે ધરતીમાં ખૂંચેલી વડવાઈ,
પવન-વેગી સંદર્ભે ક્યાંથી પલાણું ?
પકડવા જતાં અર્થ ત્યાં થઈને સરકે,
હશે નક્કી કાગળમાં અદ્રશ્ય કાણું !
અહીં શબ્દની ધૂમ ભરચક બઝારે –
અમે નીકળ્યા માત્ર કરવા હટાણું
દિવસ-રાત ગાડાં ને ગાડાં ભરીને –
દીધે રાખ નરભા ! નહીં ખૂટે નાણું.
કવિતા વગરનું ન એકે ય થાણું !
ચરણ જાણે ધરતીમાં ખૂંચેલી વડવાઈ,
પવન-વેગી સંદર્ભે ક્યાંથી પલાણું ?
પકડવા જતાં અર્થ ત્યાં થઈને સરકે,
હશે નક્કી કાગળમાં અદ્રશ્ય કાણું !
અહીં શબ્દની ધૂમ ભરચક બઝારે –
અમે નીકળ્યા માત્ર કરવા હટાણું
દિવસ-રાત ગાડાં ને ગાડાં ભરીને –
દીધે રાખ નરભા ! નહીં ખૂટે નાણું.
0 comments
Leave comment