83 - ઊંધા અગનને વાળો / મનુભાઈ ત્રિવેદી 'સરોદ'
ઊંધા અગનને વાળો
મારા સંતો,
ઊંધા અગનને વાળો રે હો જી.
ઉર ઉદરમાં વાસ કરે, એના
તીખા તખમને નિહાળો રે હો જી;
અંગ થકી રહે આગ નિતારી,
એની આંચે આ દુનિયાની ઝાળૉ : -
મારા સંતો,
ઊંધા અગનને વાળો રે હો જી.
અન્ન ભખે અહોરાત એ ઓદરે,
શ્વાસ ભખે રુદિયાળૉ રે હો જી;
તેજ ભખે તેય વિધવિધ રૂપે,
ધૂંવ સમો તોય કાળો : -
મારા સંતો,
ઊંધા અગનને વાળો રે હો જી.
એને દિયો જી તમે અનશન આકરાં,
આપ ભખે ને બને આળો રે હો જી;
ઊંચે અગન એની ચિત્તમાં ચડતાં,
સોહશે ચાંદલિયાળો : -
મારા સંતો,
ઊંધા અગનને વાળો રે હો જી.
લાગે આ કોયડો કોડી સમો જેને
મિલ્યો સુષુમણાનો તાળો રે હો જી;
કહે સરોદ સતગુરુ પરતાપે
જોગી છે જ્યોતજટાળો : -
મારા સંતો,
ઊંધા અગનને વાળો રે હો જી.
0 comments
Leave comment