87 - મરામત બરાબર કરીને / દિનેશ કાનાણી
મરામત બરાબર કરીને
ઊભો છું હથેળી ધરીને !
ડૂબાવી દઈએ જીવનને
સમયના પ્રવાહો તરીને !
હવે માણસો તો જીવે છે
સવારે બપોરે ખરીને !
નથી આવતી ઊંઘ એવી
મળું સ્વપ્નમાં હું પરીને !
અહીં આવ મારી કને તું
ફૂલો દઉં હું ખોબો ભરીને !
0 comments
Leave comment