22 - આજ અચાનક / રાવજી પટેલ
કલશોર ભરેલું વૃક્ષ કાનમાં ઝૂલે !
પાળ તૂટેલા વ્હેળા-શો
આળોટું રસબસ.
પારિજાતની ગંધ સરીખી તને ગોપવી
લોચન ભીતરમાં રહૈ ખૂલે !
પહેલાં જેમ થતું’તું....
પરિતૃપ્ત એકાંત યાદથી,
એવી... બસ એવી....
કુંવારી શય્યાના જેવી તું...
કેટકેટલું વીત્યું મુજને !
હજી રક્તમાં વ્હેતો વ્યાધિ.
અમથી અમથી
મત્ત હવાની ઘૂમરી જેવી
પહેલાં ઘરમાં જતી-આવતી.
એક દિવસ ના મળ્યો?
તને મેં ઔષધ પીતાં પીધી !
આજ અચાનક આંગણ ફૂદ્યુ ટહુકે...
લયની ટેકરીઓ લીલીછમ વહેતી;
કઈ બારીએ હેરું ?
મન પડતું મેલું – કઈ બારીએ ?!
0 comments
Leave comment